Jedo, 15 Oktober 1869

Door mijn vertrek uit de hoofdstad naar de haven van Niegata, op de Westkust van Japan gelegen, alwaar de vestiging ter Nederlandsche Handel Maatschappij, thans te Jedo, zal worden overgeplaatst, wil ik deze regelen doen strekken, om U verslag te geven van hetgeen door mij te Jedo van af den 1sten Januari tot medio Oktober 1869, voor de Maatschappij werd verricht, U de oorzaken doen kennen, die mij verhinderd hebben die vestiging ene aanwinst te doen zijn in het belang der zaken van de maatschappij, en mij eindelijk zelfs hebben doen besluiten, U in bedenking te geven het etablissement opteheffen en naar de haven van Niegata overteplaatsen, waaraan door U thans gevolg zal worden gegeven.
Op den eersten Januari 1869, werd de stad Jedo voor den handel opengesteld, doch de haven bleef gesloten, zodat het lossen van scheep lading in die haven verboden was.
Die lossing zoude evenwel met veel moeite en onkosten gepaard zijn gegaan, daar de schepen door de uitgestrekte zandbank verplicht zijn, buiten de forten en zeer ver uit den wal ten anker te gaan, zodat men minstens ene uur nodig heeft, om aan land te komen.
Reeds geruimen tijd voor de openstelling der hoofdstad, waren door het gouvernement op grote schaal toebereidseleng voor de ontvangst der vreemdelingen begonnen, en op het tijdstip der opening genoegzaam voltooid.
Het terrein bestemd, voor het vreemden kwartier, bestaande uit 24 percelen, elk perceel ±250 tsoeboes metende, en aan den rivier Kant nabij de tolkantoren en de landingsplaatsen zeer gunstig gelegen, was geheel in gereedheid om verkocht te worden, en was het de bedoeling der regering, die verkoop op publieke veiling te Jedo of Yokohama te doen plaats vinden.
De inzet prijs werd op 8 itziboes per tsoeboe en de huur op niet minder dan 320 boes per 100 tsoeboes bepaald, voor den tijd van vijf jaren, met bepaling, dat na verloop daarvan, de huur verminderd of vermeerderd zoude worden, naar gelang van de voor of nadelen die voor de Regering uit de vestiging der vreemdelingen te Jedo zouden zijn voortgesproten.
Wel is waar was het aanleggen der concessie met veel onkosten gepaard gegaan en het gouvernement in ene zekere mate gerechtigd een hoge huur daarvoor te vorderen, doch al ware het niet geweest, dat de vooruit zichten voor den handel te Jedo al spoedig bleken niet gunstig te zijn dan toch zouden kooplieden door die hoge huur afgeschrikt zijn geworden, grond te kopen.
Tot heden is de concessie dan ook nog onverkocht, en is het onzeker of zij ooit verkocht zal worden.
Grenzende aan de met veel smaak en netheid gebouwde tolkantoren, werden vijf stenen pakhuizen gebouwd elk pakhuis in drie gedeelten, elk van 30 tsoeboes, verdeeld.
Zij zijn echter niet tegen vuur bestand, en word ene huur van $150 per maand gevorderd hetgeen vrij hoog is.
Die pakhuizen staan allen leeg, en is er slechts van een derzelve een derde gedeelte in beslag genomen, door het koper het welk ik in belening nam.
Die gebouwen zijn allen aan de rivier gelegen, en strekt zich ter rechter zijde van het tolkantoor ene stenen kade uit. Daarop en in de nabijheid ener vluchthaven, waar de prauwen bij slecht weder veilig kunnen liggen, zijn loodsen gebouwd om de goederen voorlopig onder te kunnen bergen en voor nat te bewaren.
 Nog andere gebouwen zijn tot dat doeleinde in constructie uit al deze met veel zorg en geld gemaakte toebereidselen blijkt, dat de Regering van oordeel geweest is, dat de handel van Jedo zich zeer zoude uitbreiden en is het inderdaad jammer dat zij zich geheel daarin vergist heeft en zoveel geld en moeite voor niets ten koste zijn gelegd.
De communicatie tussen Jedo en Yokohama, werd behalve door een paar Japanse stoombootjes, ook over den Tokaido door Rangans en Georges Express onderhouden.
Thans zijn laatstgenoemde ondernemingen, die veel te wensen overlaten, in handen van Japanners overgegaan.
Voor enige dagen zijn twee nieuwe stoombootdiensten in werking getreden, onder Europese leiding, die echter niet veel kans op voordeel beloven, aangezien het tot nog toe aan Japanners verboden is, daarvan gebruik te maken.
De telegraaf tussen Jedo en Yokohama, zal spoedig gereed zijn.
Het werd bij de opening der hoofdstad voorden handel, aan vreemdelingen veroorloofd Japanse woningen en pakhuizen te huren, doch uitsluitend in ene zekere grens in de nabijheid der meer genoemde concessie in afwachting dat de verkoop zou plaats vinden.
Hoewel de huur hoog was, werd door enigen daarvan gebruik gemaakt.
Ik kwam hier den 1sten Januari aan, en nam voorlopig mijn intrek in het Jedo Hotel, alwaar ik tot den 13en verblijf hield, toen ik door Uwe welwillende, medewerking een goed huis en pakhuis huurde, voor de som van 50 rios per maand voor welk montant aan mij tevens ten gebruik werd afgestaan, 182 tsoeboes aan gebouwen en ±500 tsoeboes aan grond, hetgeen dus niet te duur betaald was.
Reeds spoedig daarop werd ik door U van gewilde lijnwaden voorzien, die door mij in het pakhuis werden opgeslagen.
Het is U bekend dat ik het etablissement te Jedo opende, op een tijdstip dat de importhandel door verschillende redenen zeer gedrukt was, en is het derhalve niet te verwonderen dat door mij in het begin geen verkopen konden worden tot stand gebracht.
Daarvoor bestond dus ene gegronde reden, doch het was inderdaad een vreemd verschijnsel, dat toen later de vraag voor import artikelen veel verbeterde en zich ook enkele kooplieden bij mij begonnen te verloonen, het doen van zaken mij onmogelijk werd gemaakt door de belachelijk lage prijzen, die in geen evenredigheid hoegenaamd tot die van Yokohama stonden, mij voor mijne goederen werden geboden.
Juist het tegenovergestelde vond derhalve plaats van hetgeen had moeten gebeuren, namelijk dat de Japanners minstens 2% meer zouden betalen, hetgeen billijker wijze gevorderd kon worden. 19 voor de risico die gelopen werd op de verzending van goederen naar Jedo en het opslaan aldaar 2_o voor de onkosten van prauw en koelie lonen, en 3_o voor het uitsparen van commissie aan hunne agenten te Yokohama.
Het gevolg van dezen zonderlingen gril der Japanse kooplieden, die tot heden tot mijn leedwezen blijft voortduren, is dan ook geweest dat ik slechts enkele kisten lijnwaden tot lagere notering dan te Yokohama heb van de hand gezet voor een bedrag van

$12,535. Zij bestonden
in:

Voor een gedeelte dier lijnwaden werden itziboes en niboes door mij in betaling aangenomen.
Verder verkocht ik op monster om te Yokohama te leveren, 5 balen = 15 picols water twist N38/42 a $51_50 $ 772,50 en realiseerde ik 65700 tempos ad 109 per rio Its 2411.
In de maand Juni, ontving ik van Uw agentschap een som van Its 336,000 in niboes, om in belening te geven tegen onderpand en daarvan rente te trekken.
Aan kiensats nam ik in belening voor ene waarde van Its 225.920.-
waarop door mij een som van Its 96500. in niboes werd verstrekt, waarvan voor Its 30800 1 1/2 % en voor Its 66000 1% rente per maand werd bedongen.
Verder verstrekte ik
op 2426 picols koper  Its 156,000
   200                     10,000
   365  kobangs             6,000
  2050  picols jap. rijst  14,400

 Voor de 2426 picols koper werd voor vier maanden 1 1/4% voor de 200 picols dito 1%, voor de kobangs 1%, en voor de rijst 1 1/2%, rente per maand bedongen.
Deze beleningen werden behalve de 2426 picols koper slechts voor ene maand door mij aangegaan, in afwachting dat de koers zich verbeteren mocht het totaal bedrag der gemaakte rente op Its 284,200 bedraagt derhalve Its 7525 1/2.
Het restant der van U ontvangen som, zijn de Its 51,800 kon ik hier niet plaatsen tegen voldoende rente, en werd door mij teruggezonden.
Voor de rijst en de 200 picols koper, werden door mij Japanse pakhuisjes tegen een zeer billijke prijs gehuurd, hetgeen mij door de eigenaars vergoed werd-
Het bovenstaande door mij verstrekte montant, is benevens de rente thans aan mij terugbetaald geworden, behalve de som verstrekt op de 2426 picols koper die nog in een der pakhuizen van het tolkantoor zijn opgeslagen. De rente voor 3 maanden zijnde Its 5850 is echter reeds bij u gestort, en zal de terugbetaling van de daarop verstrekte Its 156000 binnen weinige dagen plaats vinden.
Intussen was ik hier de enigste handelaar gebleven en de Engelseuizen te Yokohama gevestigd, dachten er niet aan zich te Jedo te etablisseren.
Wel is waar kwam er nu en dan een bediende der firma voor zaken te Jedo, doch die zaken bepaalden zich meest tot het onderhandelen over den verkoop of het vercharteren van een stoomboot en daarna vertrok de persoon weder naar Yokohama. Het spreekt derhalve van zelf, dat de Jedo kooplieden, nu eenmaal gewend te Yokohama hunne zaken te doen en van de daar aanwezige concurrentie te profiteren, om hunne inkopen zoo voordelig mogelijk te doen, niet van die gewoonte wilden afwijken ter welk van een enkel groot handelshuis te Jedo gevestigd, waarvan het etablissement nog aanmerkelijk ver van het kwartier waar zij woonden verwijderd was.
Mijn bescheiden voordeel is, dat de hoofd oorzaak waarom de handel te Jedo niets is en waarschijnlijk ook nooit iets worden zal, in de ligging moet gezocht worden die te dicht bij Yokohama is. De stad zal veel door reizigers worden bezocht, en de opening meer strekken om hetgeen er in de hoofdstad merkwaardigs te zien is, in het buitenland te doen bekend worden dan om er handel te drijven.
Het is uit die overtuiging, dat het mij gewenst voorkomt, het etablissement alhier opteheffen, waaraan aanmerkelijke onkosten die op Uw agentschap drukken en die door de zaken hier niet vergoed kunnen worden, verbonden zijn. De handel te Niegata neemt volgens ontvangen berichten steeds toe, en heb ik alle koop, dat ik in staat zal zijn voor de Maatschappij aldaar voordeel gevende zaken te doen. Ik ben bereid per eerste gelegenheid daarheen te vertrekken, en geef ik U de verzekering, dat even als het hier mijn streven geweest is het etablissement uittebreiden, hetgeen de onwrikbare omstandigheden mij belet hebben, ik dit met vernieuwde krachten op nieuw te Niegata zal beproeven, en hoop ik van harte, dat mijne pogingen met een beter resultaat zullen bekroond worden.

De geemploijeerde der NHM

R.A.Mees

翻訳 / translation    
画像 / image    
Back to the List / リストに戻る